Donnerstag, 9. Dezember 2010

karakalemkaralamaca -1




iki kitap kapagi arasinda alelade bir sayfanin üzerinde bekleyen
yerinden yurdundan koparilmis bir papatya gibiyim.
Kitabin neyi anlattigi önemsiz..
sayfanin neyi icerdigi daha da gereksiz.
Umursamaz ve aceleye gelmis bir hamle beni uzun yillar hapsedicek
bu kitabin arasina.
Masumdum saf ve tertemizdim.
Günahsizken hüküm giydim.
Oysaki yuvamdan ayrilmak zor gelmezdi bana
saclarina taksaydin beni sevdiginin ..
Hic üzülmez hic sitem etmezdim
koparip bir cocuk eline verseydin beni..
Dönüp arkama bakmazdim bile
diger papatyalarla örgütleyip tac yapsaydin basina.
Acimazdi canim, Can`im
sevip sevmediginin falini tutmak adina
tek tek yolsaydin yapraklarimi
sevmiyor”olsada sonuncusunun adi.

Ama
Ben kuruyacagim..kuru ölü sayfalar arasinda.
Sararip solacagim unutulmusluk cikmazinda.


sevgi sadece elde etmek midir?
Elde edip hapsetmekmidir?
Hapsedip unutmakmidir?
Unutup kurutmakmidir ?..

belki bir gün eline gecer de acarsin kitabimi
Belki sayfalari yellendiriken parmaklarin arasinda
göz gezdiriken satirlar sirasinda
düserim avuclarinin arasina
pul pul toz taneleri halinde.
Belki sessiz bir citirdamayla ucarim
basucundaki acik pencereden
yillar önce veda ettigim kirlarima.
Serpilirim yuvama yurduma.
Ve belki sen o zaman anlarsin
sevdigini yasatip canina can katmak yerine
hapsederek altin bir kafese
yok ettigini tüm benligi ile..



...
ve simdi biraz "silencio"

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen